Przyszła pora pozbierać dziurawiec i zrobić z niego magiczny olej - na wiele dolegliwości.
Kwitnące ziele dziurawca należy zbierać w słoneczny dzień.
Same kwiaty zmiażdżyć, drewnianym wałkiem, tłuczkiem w słoju i zalać oliwą z oliwek (lub innym olejem roślinnym). Odstawić na 3 tygodnie w nasłonecznone miejsce. Po tym czasie olej należy zlać przez gazę i wlać do ciemnej butelki. Olej z dziurawca to preparat leczniczy, otrzymany w wyniku macerowania świeżego (nie wysuszonego) ziela dziurawca (Hypericum perforatum), najczęściej w oliwie z oliwek lub w innym oleju roślinnym. Zawiera hyperycynę - czerwony barwnik i zarazem składnik aktywnie działający, który przechodzi z ziela do oleju, nadając mu czerwoną barwę. Stąd tradycyjna farmaceutyczna łac. nazwa tego preparatu: oleum rubrum - dosłownie: 'olej czerwony'.
Zastosowanie:
W medycynie naturalnej olej ten polecany jest, jako łagodzący ból kręgosłupa, pleców, lumbago oraz rwę kulszową. Działa napinająco, leczniczo, ożywiająco, ukrwiająco, rozluźniająco, wyciszająco, hamuje zapalenia skóry. Działa przeciwzapalnie na skórę, antyseptycznie i gojąco. Przyśpiesza gojenie ran.
W przemyśle kosmetycznym używany w olejkach do ciała, emulsjach przy suchej, wrażliwej, swędzącej skórze, także uszkodzonej przez słońce, przy poparzeniach, reumatyzmie i cellulicie. Łagodzi objawy trądziku. W leczeniu chorób skóry (odleżyny, liszaje, łuszczyca, oparzenia, owrzodzenia)
Podany doustnie wybitnie wzmaga wydzielanie żółci. Pobudza przemianę materii, znosi stany znużenia i depresji. Poprawia wydajność intelektualną. Olej dziurawcowy można zażywać po 1-2 łyżeczki dziennie
Jest wskazany przy zmęczeniu w przebiegu chorób zakaźnych i w okresie rekonwalescencji. Obniża dodatkowo poziom cholesterolu i cukru we krwi.
UWAGA:
Olej dziurawcowy niestety zwiększa wrażliwość na promienie słoneczne, dlatego trzeba zachować odpowiednią ostrożność.