To roślina pochodząca z terenów Bałkanów, Krymu czy Bułgarii, uprawiana w wielu krajach. Dawniej stosowano ją jako roślinę leczniczą, surowiec zielarski, roślinę ozdobną i przyprawę kulinarną. Jednak w ostatnich latach stała się rośliną zapomnianą. A szkoda, bo jest niezwykle wartościowa.
Dzisiaj chcę przypomnieć wyjątkowe właściwości ruty.
Co ciekawe, dawniej ruta zwyczajna (Ruta graveolens) stosowana była jako afrodyzjak. Panny siały ją w swoich ogródkach, a kwiatów ruty używano jako obowiązkowego dodatku do ślubnych wianków. Okazuje się, że to roślina z historią. Używała jej święta Hildegarda, a w czasach starożytnych była popularnym lekiem na dosłownie wszystko. Ta roślina ogrodowa o właściwościach leczniczych zwana jest też "zielem łaski". Odstrasza owady i jest doskonałą przyprawą. Zioło to wykazuje właściwości przeciwutleniające, antybakteryjne, przeciwwirusowe i przeciwzapalne. To właśnie dzięki temu była szeroko stosowana w europejskiej medycynie ludowej. Ruta zawiera alkaloidy o właściwościach przeciwskurczowych, przeciwhistaminowych i przeciwzapalnych. Znajdująca się w niej rutyna to związek roślinny – silny przeciwutleniacz, który chroni przed uszkodzeniami wywołanymi przez wolne rodniki. Poza tym jest źródłem olejków eterycznych, flawonoidów, alkaloidów, kumaryny, soli mineralnych, witaminy C oraz kwasów organicznych.
Właściwości ruty
Dawniej ruta oraz olejek z ruty były stosowane jako naturalny kosmetyk, a także w medycynie naturalnej. Roślina ta wykazuje działanie:
- przeciwgrzybicze – łagodzi swędzenie i zapalenie skóry oraz grzybicę;
- rozjaśniające – zawarte w niej przeciwutleniacze chronią przed działaniem wolnych; rodników oraz przedwczesnym starzeniem skóry;
- owadobójcze – jest naturalnym sposobem, by odstraszyć wszy oraz inne pasożyty;
- wzmacniające włosy – dodaje blasku, pobudza do wzrostu i naprawia zniszczenia oraz rozdwojone końcówki;
- uspokajające – koi nerwy;
- odstrasza owady takie jak muchy, komary czy karaluchy;
- antybakteryjne – warto pijać napar z ruty, ponieważ chroni nas przed infekcjami bakteryjnymi, zwalcza infekcje jelit u dróg moczowych oraz przeciwdziała salmonelli czy zatruciom pokarmowym;
- przeciwskurczowe – łagodzi bóle mięśni i bóle menstruacyjne;
- przeciwzapalne – zmniejsza stany zapalne mięśni i stawów;
- łagodzące ukąszenia owadów czy węża.
Ruta stosowana jest w przypadku problemów trawiennych takich jak: brak apetytu, biegunka i rozstrój żołądka. Znajduje również zastosowanie w przypadku problemów krążeniowo-sercowych takich jak miażdżyca tętnic czy kołatanie serca. Stosuje się ją do leczenia bólu głowy, skurczy mięśni czy zapalenia stawów. Zmniejsza problemy układu nerwowego. Tamuje krwawienie, leczy gorączkę. Sprawdza się jako antidotum na obrzęki spowodowane zatrzymaniem wody w organizmie oraz oczyszcza organizm z bakterii jelitowych i grzybów. Reguluje miesiączkę, a dawniej była stosowana zewnętrznie w formie okładów na bóle zębów, uszu czy głowy oraz do leczenia zwichnięć, opuchnięć, urazów kości i skręceń, a także jako naturalny środek odstraszający owady. Używana jest także do aromatyzowania żywności i napojów. Podkreśla smak mięs, sałatek, ryb, potraw z kapusty i grzybów. Przyprawa ta jest gorzka w smaku, jednak gorycz łagodnieje pod wpływem kwasu. W związku z tym warto stosować ją do warzyw marynowanych w occie lub kiszonych. Aromatyzuje się nią również napoje owocowe, herbaty i alkohole. Zapach ruty odstrasza nie tylko owady, ale również koty. Warto wiedzieć, że ogrodnicy uprawiający swoje ogrody zgodnie z naturą i bez chemicznych środków ochrony roślin stosują wywary z ruty, by wzmocnić rośliny i zapewnić im naturalną ochronę przed szkodnikami.
Ruta zwyczajna - skutki uboczne
Ruta w dużych dawkach jest rośliną trującą ☠ i powinna być stosowana z zachowaniem szczególnej ostrożności. Wśród skutków ubocznych jej stosowania wyliczyć można:
- bezsenność,
- zawroty głowy,
- wysypki,
- skurcze,
- zwiększoną wrażliwość na słońce,
- podrażnienie żołądka.
Nieumiejętne używanie ruty może wiązać się z poważnymi skutkami ubocznymi takimi jak:
- uszkodzenie wątroby i nerek,
- pogorszenie problemów jelitowych,
- poronienie,
- a nawet śmierć.
